چه خارها كه زحسرت شكست در دل ريشم . . . چو ديدمت كه چو گل سر به سينه ي دگراني
گذشتم از تو كه اي گل چو عمرِ من گذراني
چه گويمت كه به باغِ بهشتِ گمشده ماني
به دورِ چشم تو هرچند دادِ دل نستاندم
برو كه كام دل از دورِ آسمان بستاني
گذاشتم به جگر داغِ عشق و از تو گذشتم
به كامِ من كه نماندي، به كامِ خويش بماني
بهار عمر مرا گر خزان رسيد تو خوش باش
كه چون هميشه بهار، ايمن از گزند خزاني
تو غنچه بودي و من عندليبِ باغ تو بودم
كنون به خواري ام اي گلبنِ شكفته چه راني
به پاس عشق، زبد عهدي ات گذشتم و دانم
هنوز ذوقِ گذشت و صفاي عشق نداني
چه خارها كه زحسرت شكست در دلِ ريشم
چو ديدمت كه چو گل سر به سينه ي دگراني
(هوشنگ ابتهاج)
برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
بازدید:
