آنچه بر جای می ماند، ردپایی است و خاطره ای که هر از گاهی پس می زند مثل نسیم پرده های اتاقت را . . .
دنیا کوچک تر از آن است،
که گم شده ای را در آن یافته باشی.
هیچ کس اینجا گم نمی شود!
آدمها به همان خونسردی که آمده اند ،
چمدانشان را می بندند و ناپدید می شوند.
یکی در مه،
یکی در غبار،
یکی در باران،
یکی در باد،
و بی رحم ترینشان در برف.
آنچه بر جای می ماند،
ردپایی است،
و خاطره ای که هر از گاهی،
پس می زند مثل نسیم
پرده های اتاقت را . . .
(عباس صفاری)
برچسب: ،
امتیاز:
بازدید:
