چشمانت را براي زندگي مي خواهم
دلت را براي عاشقي مي خواهم
اسمت را براي دلخوشي مي خوانم
صدايت را براي شادابي مي شنوم
دستت را براي نوازش و پايت را براي همراهي مي خواهم
عطرت را براي مستي مي بويم
خيالت را براي پرواز مي خواهم و خودت را نيز براي پرستش
باران كه مي بارد چه قدر دلم به تو نزديك مي شود
احساس زيبايي مرا به سمت تو ميكشد
دوست دارم به بلنداي آسمان دستانم را بلند كنم
و نگذارم قطره اي حتي از ميان انگشتانم بگريزد
قطرات باران كه روي صورتم مي نشيند
گويي دستان پرمهر تو نوازشم مي كنند
و من از دلهاي ابري و غمگين خبري ندارم
چون از شوق تو لبريزم
باران كه مي بارد تو در راهـي و
من يقين مي دانم تو نيز عاشـق بارانـي
تو مثل باران بخشنده اي ... نه !
باران مثل تو بخشنـده است
و راز شكوه و زيبايي باران در چشمـان تو نهفته است
و من در انتظـار بـاران حضـور تو در چشمان زميني ام
شعر باران را زيرلب زمزمه مي كنم ...
