picap

همه جا مي گردم، آسمان ،دره و كوه!!!

تا بيايم مهرباني!...

تا بپرسم از او، كه براي چه كسي مي تپند اين قلبها

در زمانيكه قروني است كه عشق، اين دليل طپش و هستي دل!!!

با همه كرده وداع!...

وكنون اين انسان!

نيست لايق كه دگر هيچ دلي..!

از برايش به طپش در آيد!...

در سرش فكر عجيب طغيان، در دلش قلب كه نيست!!!

تكه اي سنگ سياه،... و دگر هيچ دلي در ميان نيست كه بايد بتپد!!!...

پس فغان...

واي به ما... ما چرا زنده بمانيم؟...

در اينجا كه دلي نيست و دلداري نيست،

به حسادت ز شقايق؟...يا به تقليد زميني پر ز گندم؟!ه چه شوق؟.!

من وتو اندر اين عصر سياه،

كه به جاي گل قاصد... موشك و جت به هواست!...

آسمان ابر ندارد ديگر...بركه و رود پر از آب دو چشمان شماست!...

هر كلاغ شده خواننده سر شاخه ئ بيد...و دگر نسل كبوتر به فناست...!!!

چرا زنده بمانيم؟؟!!!

و كنون آن جمله سهرا ب كه فرمود:

مرگ پايان كبوتر ها نيست، ...شده يك افسانه!!!ديگر حتي با شقايق هم ... زندگي بي معناست...!

تا شقايق هست زندگي بايد كرد!!!

محو از خاطره هاست!..

سيب نيست ...

ايمان نيست....

مهرباني؟!!!

واي ! جايش خاليست!!!

زندگي مرثيه ثانيه هاست!...زندگي بي دل،چه بگويم كه خطاست!...

چون قرونيست كه عشق،

اين دليل طپش و هستي دل،... با همه كرده وداع!!!

ما چرا زنده بمانيم،.؟!

زندگي بي دل ، دل بي عشق خطاست.

همه جا مي گردم آسمان ،دره و كوه..!!

تا بيابم مهرباني تا بپرسم از او

ما چرا زنده بمانيم ؟؟!!

حيف او جايي نيست...!

مهرباني جايش در ميان همه دلها خاليست!!!

چشماني كه در حال عبور است ، نيمي از وجود تو را نيز با خود خواهند برد...

هيچ وقت نخواستم كه تو رو با چشمات به ياد بيارم ...

نمي خواستم كه تو رو  ، توو گم ترين آروزهام ببينم

نمي خواستم كه بي تو به ديوارا بگم هنوزم دوست دارم ...

آخه در هول و ولاي پريشونيِ تو رو نداشتن

تو گير و دار - ....

اي بابا دل تو هيچ ، حال او خوش

اي بي مروت ...

من از زماني

كه قلب خود را گم كرده است مي ترسم

من از تصوير بيهودگي اين همه دست

و از تجسم بيگانگي اين همه صورت مي ترسم

من

مثل دانش آموزي

كه هندسه اش را

ديوانه وار دوست مي دارد تنها هستم

شب

با گلوي خونين

خوانده است ديرگاه

دريا نشسته سرد

يك شاخه در سياهي جنگل

به سوي نور فرياد مي كشد

پچ پچ خدا را شنيدم !

از تو مي گفت . . .

از او . . .

و حتي از من !

ببين اين همه فرياد

ببين اين همه صداي خراشيده و نخراشيده . . .

چه آرام و چه بلند . . .

پچ پچ هاي خدا شنيدن دارد !

براي چشم خاموشت بميرم

كنار چشمه نوشت بميرم

نمي خواهم در آغوشت بگيرم

كه مي خواهم در آغوشت بميرم