خوب خوب،نازنين من!
نام تو مرا هميشه مست ميكند
بهتر از شراب
بهتر از تمام شعر هاي ناب!
نام تو اگر جه بهترين سرود زندگيست
من تو را به خلوت خدايي خيال خود :
"بهترين بهترين من"
خطاب ميكنم
باز بـــوي باورم خـــــاكستريست / واژه هـــاي دفتــرم خاكستريست
پيش از ايــنها حـــال ديگر داشـتم / هرچــه ميگفتند بـــــاور داشــتم
مــا به رنگي ساده عادت داشتيم / ريشـــه در گنـــج قناعت داشتيم
پيرهـا زهــر هـلاهــل خـورده انــد / عشق ورزان مـهر باطل خـورده اند
باز هم بحث عقيل و مـرتضي ست / آهن تفتــيده ي مــولا كجـــــاست
نه فقط حرفي از آهن مانده است / شمع بيت المال روشن مانده است
با خــــودم گفتم تو عاشق نيستي / آگـــــه از ســــرّ شقـــايق نيستي
غــرق در دريــا شدن كار تو نيست / شيعه مـــولا شــدن كــارتو نيست
بين جــمع ايســـــتاده بـر نمـــــاز / ابن ملجــــم هـــــا فـــراوانند
بــاز خواستم چيزي بگويم د يــــر شد / واژه هايم طعــمه ي تكفيــر شـد
قصه ي نـــا گفته بسيار است باز / دردهـــا خـروار خــروار است
بـــاز دستهارا باز در شبـــهاي ســـرد / هــــــا كنيد اي كودكان دوره گـرد
مژدگــاني اي خيابان خوابــــــــها / مي رسد ته مانده ي بشقابــــها
سر به لاك خويش برديم اي دريغ / نان به نرخ روز خورديم اي دريــــغ
قصّـه هــاي خوب رفت از يادهـــا / بي خبر مـــاند يم از بـــنيادهــــا
صحبت از عدل و عدالت نابجاست / ســــود در بازار ابن الو قــتهاست
گفته ام من دردهـــا را بارهـــــــا / خسته ام خسته از اين تكرارهـــا
اي كــــه مي آيدصداي گــريه ات / نيمه شـــبها از پس د يوار هـــــا
گــــير خواهد كــــرد روزي روزيت / در گلـــوي مــال مـردم خوارهـــا
من بــه در گفتم وليكن بشنوند / نكته هـــا را مـو به مو ديوارهــــا
از باده ي نيست سر خوشم ، سرخوش و مست
بيزارم و دلشكسته ،از هر چه كه هست
من هست به نيست دادم ، افسوس كه نيست
در حسرت هست پشت من پاك شكست
(كارو)
