کدام راه است
که پای خسته را نشناسد
کدام کوچـه
خالی از خاطره است
و کـــدام دل
هرگز نتپیده
به شوق دیدار
بیا تا برایت بگویم
از سختی انتظــار
کـه چگونــه
در دیده های بارانـی
رنگ هذیان به خود می گیـرد
( ناهید عباسی )
دستهـــای تو به ماه
و چشمهـــای من به تو
نمی رسند
تنهــا
سرنوشت رویاهایمان یکی شده
( محسن سید صادقی )
به عمق دریا ، به وسعت صحرا
بلندی کوههای راستینی
و ایستایی را در تو می بینم
گام های استوار را در تو می جویم
من تو را می شناسم
از دور دست رویا
عشق پناه گرفته در وجودت
آسان می کند شناخت دریا را
مهر درمان ناپذیرت
آسان می کند شناخت صحرا را
صداقت و ایمانت آسان می کند
باور کوهها را
من تو را می شناسم
( صمد نارونی )
بوسه بر عکست زنم ترسم که قابش بشکند
قاب عکس توست اما شیشه عمر من است
بوسه بر مویت زنم ترسم که تارش بشکند
تار موی توست اما ریشه عمر من است
ناز چندین ساله چشم خمارت می کشم
تا نفس باقیست اینجا انتظارت می کشم
