من حتم دارم یک روز باز خواهی گشت و عاشقانه صدایم خواهی کرد٬روزی که تنگ درآغوش می گیری سرمای عمیقی را که بر سنگ مزار من نشسته است. من به انتظار آن روز از هم اکنون مرده ام...
چشمانت را برای زندگی می خواهم
دلت را برای عاشقی می خواهم
اسمت را برای دلخوشی می خوانم
صدایت را برای شادابی می شنوم
دستت را برای نوازش و پایت را برای همراهی می خواهم
عطرت را برای مستی می بویم
خیالت را برای پرواز می خواهم و خودت را نیز برای پرستش
باران که می بارد چه قدر دلم به تو نزدیک می شود
احساس زیبایی مرا به سمت تو میکشد
دوست دارم به بلندای آسمان دستانم را بلند کنم
و نگذارم قطره ای حتی از میان انگشتانم بگریزد
قطرات باران که روی صورتم می نشیند
گویی دستان پرمهر تو نوازشم می کنند
و من از دلهای ابری و غمگین خبری ندارم
چون از شوق تو لبریزم
باران که می بارد تو در راهـی و
من یقین می دانم تو نیز عاشـق بارانـی
تو مثل باران بخشنده ای ... نه !
باران مثل تو بخشنـده است
و راز شکوه و زیبایی باران در چشمـان تو نهفته است
و من در انتظـار بـاران حضـور تو در چشمان زمینی ام
شعر باران را زیرلب زمزمه می کنم ...
