دلتنگی ام را چگونه با دستان خالی محبت تقسیم کنم ...؟ هنگامی که بغض ، بیرحمانه بر گلویم چنگ انداخته و اشک معصومانه معبد چشم را ترک میکند به امید یافتن دستان تو
می خواهمت چنان که شب خسته خواب را
می جویمت چنان که لب تشنه آب را
محو توام چنان که ستاره به چشم صبح
یا شبنم سپیده دمان آفتاب را
بی تابم چنان که درختان برای باد
یا کودکان خفته به گهواره تاب را
بایسته ای چنان که تپیدن برای دل
یا آن چنان که بال پریدن عقاب را
حتی اگر نباشی می آفرینمت
چونانکه التهاب بیابان سراب را
ای خواهشی که خواستنی تر ز پاسخی
با چون تو پرسشی چه نیازی جواب را