تو نمي داني كه من به چه مي انديشم ، نه تو نمي داني ! (به خودم ، به دلم ، به افكار مقدسم مي انديشم)

تو نمی دانی که من به چه می اندیشم ، نه تو نمی دانی ! (به خودم ، به دلم ، به افکار مقدسم می اندیشم)

(همیشه تاریکی محض رو بیشتر از روشنایی محض دوست داشتم آخه من از همین تاریکیست که به روشنایی میرسم !)

برچسب: ،

امتیاز:

بازدید:

+ نوشته شده: ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ساعت: ۰۳:۱۳:۱۲ توسط:picap موضوع: نظرات (0)