picap picap .

picap

فضای اتاق را اندوه گرفته است و من در بی مهری این آدمیان سخت در مانده ام ...



نمی دانم از چه این گونه بی تابم... فقط خوب می دانم گلویم دارد می ترکد از درد... دردی که همراه من است


فضای اتاق را اندوه گرفته است و من در بی مهری این آدمیان سخت در مانده ام ...


گرفتار شده ام و گریزی نیست ... فقط محو میکنم از ذهن هر چه مرا می آزارد ...


کـــاش محــو میشد جای لگدی که بر قلبم زده شده ... قلبی که هیچ کینه ای را نمی پذیرد ...


حرف های غیر قابل فهمم تنها برای خودم معنا دارد و بس ....


حتی خدا هم نمی فهمد ... عجیب است نه ؟؟ !!



برچسب: ،
امتیاز:
 
بازدید:

+ نوشته شده: ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ساعت: ۰۳:۱۰:۵۱ توسط:picap موضوع: نظرات (0)