picap

ای بی وفا راز دل بشنو ، از خموشی من

این سکوت مرا ناشنیده مگیر ای آشنا

چشم دل بگشا ، حال من بنگر

سوز و ساز دلم را ندیده مگیر

امشب که تو در کنار منی ، غمگسار منی

سایه از سر من تا سپیده مگیر

ای اشک من ، خیز و پرده مشو پیش چشم ترم

وقت دیدن او ، راه دیده مگیر

دل دیوانه ی من به غیر از محبت گناهی ندارد ، خدا داند

شده چون مرغ طوفان که جز بی پناهی ، پناهی ندارد ، خدا داند

منم آن ابر وحشی که در هر بیابان به تلخی سرشکی بیفشاند

به جز این اشک سوزان ، دل نا امیدم گواهی ندارد ، خدا داند 

دلم گیرد هر زمان بهانه ی تو ، سرم دارد شور جاودانه ی تو

روی دل بود به سوی آستانه ی تو

تا آید شب در میان تیرگی ها

گشاید تن ، روح من به شور و غوغا

رو کند چو مرغ وحشی ، سوی خانه تو

ای بی وفا راز دل بشنو ، از خموشی من

این سکوت مرا ناشنیده مگیر ای آشنا

چشم دل بگشا ، حال من بنگر

سوز و ساز دلم را ندیده مگیر

امشب که تو در کنار منی ، غمگسار منی

سایه از سر من تا سپیده مگیر

ای اشک من ، خیز و پرده مشو پیش چشم ترم

وقت دیدن او راه دیده مگیر