مرا تنها گذار
ای چشم تبدار سرگردان
مرا با رنج بودن تنها گذار
مگذار خواب وجودم را پرپر کنم
مگذار از بالش تاریک تنهائی سر بردارم
و به دامن بی تار و پود رویاها بیاویزم
می دانستم
خوب می دانستم . . .
برچسب:
،
بازدید:
+ نوشته شده:
۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ساعت:
۰۳:۰۵:۱۸ توسط:picap موضوع:
نظرات (0)